Marjo en Erik op de fiets naar Rome

Dag 30 - 33: Castel del Piano

Het onderste uit de kast halen.
Wie de Toscane route kiest, kiest voor de meeste heuvels. Dus het meeste klimmen. Dat gaat ons goed af. Ik schat aardig in hoe hard we de berg op kunnen en communiceer naar achteren, met de the Iron Lady, met getallen. Zes, vier, twee, ik denk nu één. Dat getal komt overeen met onze versnellingen en loopt van één tot en met veertien. Boven de zeven zeg ik niets, dat moet ze zelf maar zien. Daaronder zijn het adviezen. We gaan niet tot het uiterste, het moet nog wel een beetje op vakantie lijken. En zo ontstaat er in de bergen weer een geheel nieuwe, intieme dimensie in interrelationele gesprekken.
Dag 30 en 31 hebben we in Siena doorgebracht. Ook nu weer, net als in Firenze, hebben we weer heel veel cultuur-schoon mogen bewonderen. Geen torens met honderdduizend treden beklommen, maar zoveel mogelijk de beentjes gespaard. Wat in Siena wel een opgave is, want het gaat behoorlijk op en neer in de kleine straatjes. Maar uiteindelijk kwamen we altijd weer op Il Campo uit, het grote bekende schelpvormige plein. En daar dan voor de hoofdprijs een cappuccino namen, of slechts op de warme keitjes op de grond gingen zitten, om dan te genieten van de grote groep mensen, vooral studenten, die hetzelfde deden.
Werd je in Firenze voortdurend aangesproken door straatverkopers (de hit van dit jaar: de selfie-stick voor de smartphone) of bedelaars, dit hebben we in Siena nagenoeg niet meegemaakt. Dat maakt het flaneren wel veel aangenamer.
Dag 32 begint met de puzzel hoe komen we zo snel mogelijk in die wirwar van kleine straatjes de stad uit. Niet snel dus, want de GPS heeft het moeilijk in de enge steegjes. Maar de aandeelhouder wint, en na een half uur fietsen we weer door het echte Toscaanse landschap. Oogstrelend landschap, met prachtige rondingen (en ik ben wat gewend hoor) onder een vacht van wuivend graan of gras. Eindbestemming is Buonconvento waar ik opnieuw een agriturismo heb geboekt. Een boerderij met 600 ha land, waar al het graan ook biologisch bewerkt wordt tot allerlei eindproducten. En daarnaast, peanuts dus, hebben ze ook nog een aantal kamers en een prachtig buitenzwembad. Het ligt iets van de route en dat hebben we geweten ook. In de drie kilometer van het dorp naar de plek zaten twee klimmen van 16%! En dat was voor ons, met bagage, ook iets te gortig en hebben we weer een klein stukje moeten lopen. Wat bijna even zwaar is, wat een gezeul. En we wisten niet eens helemaal zeker of we op de goede weg zaten, want het adres was in de TomTom niet te vinden. Bij de afslag in het dorpje stond geen aanwijzing, wel na de eerste klim. Toen stond naast de weg een bordje dat het nog 1,1 km zou zijn, zonder vermelding van de komende tweede klim.... De beloning was er naar, we hebben 's avonds in het restaurant van het "hotel" gegeten uiteraard. Er is geen fietser op de wereld, die na het eten weer die bergen op wil fietsen. We beginnen de eetpartij buiten op terras, maar bijna onmiddelijk begint het stevig te waaien. En dan barst de regen met onweer los en vluchten we naar binnen. Na het eten, het is dan inmiddels droog geworden, genieten we van het prachtige flits-spektakel in de bergen en dalen op de achtergrond.
's Ochtends bij het ontbijt, dag 33 inmiddels, hebben we nog gesproken met twee vrouwelijke fietsers uit de VS. Zij deden allerlei routes vanuit het hotel en zij hadden ons al herkend aan onze duo pennotti- armen en benen, zo kenmerkend voor fietsers. Vandaag staat er weer een klim-etappe op het program en deze dag komt uiteindelijk op plaats drie wat betreft de afgelegde hoogtemeters. Gelukkig wordt het tegen de middag iets koeler, er is opnieuw regen met onweer voorspeld. Dat maakt het klimmen toch wel makkelijker, want je hebt niet voortdurend zo'n rood, bezweet en oververhit hoofd onder dat helmpje zitten.
We komen in een mot-achtige regen aan, heerlijk afgekoeld. De echte plensbui maken we vanaf binnen mee. Na de regenbui verkennen we het stadje Castel del Piano en doen nog even wat boodschapjes. En dan even de voicemail uitluisteren. Het is de creditcard-maatschappij.... Mijn kaart is gehackt en vandaag is het bingo. Een schier onmogelijk aantal keer is vandaag mijn kaart gebruikt, vooral via internet vanuit de VS. Een aantal kleine boekingen kan ik al inzien: buskaartjes, videospelletjes. De grotere bedragen, verteld de alleraardigste mevrouw van de afdeling fraude, zijn al afgewezen omdat de Mastercard het niet vertrouwde. Want hoe kon mijnheer Bijlsma nu in Italie zijn (afboekingen hotel) en dan dure spulletjes kopen in Orlando? Eind van het liedje is dat mijn credit-kaart nu geblokkeerd is, dat was het makkelijkste. En de rest wordt teruggeboekt, dus eind goed al goed.
Dag 32 (45 km): http://connect.garmin.com/activity/797875930 (niet helemaal goed opgenomen helaas)
Totaal afgelegde afstand: 1928 km

Reacties

Reacties

Antoinette Stapel

Lieve Marjo en Erik,
Heel leuk om jullie verhalen te lezen! Balen van je creditcard maar geld is in dit geval het minst erge wat ze van je kunnen stelen. Je bent veel meer gehecht aan je fiets of je zorgvuldig uitgezochte spulletjes die je op de fiets hebt. Die moet je ook wel eens achterlaten en hopen dat iedereen ervan afblijft...
Wij maakten met Pinksteren mee in Denemarken (of all places) dat vanuit onze voortent terwijl we lagen te slapen, de portomonne uit Peters motorbroek vakkundig geleegd werd. Veel contant geld weg, want net aangekomen op een motortreffen, maar de rest hadden ze gelukkig laten liggen. Voor ons veel waardevoller dan het geld.
Blijf lekker genieten en hou vertrouwen in de mensen die je ontmoet. Soms is er iemand die het achteraf niet waard was, maar de meesten zijn het wel waard.
Liefs van Twan

Erik

Bedankt Antoinette voor je aardige reactie. Wat een nare ervaring voor jullie. Gelukkig voor ons ging het om een virtuele beroving. Ik heb nog een bankpasje, anders hadden we misschien ook nog moeten terugfietsen????

Aart en Cootje Versteeg ( het Nederlands echtpaar)

Na wat zoekwerk jullie gevonden....leuk om jullie ervaringen ook te lezen en te volgen.
Wij zijn inmiddels weer in Holland en genieten hier nog van het heerlijke weer.
Wij wensen jullie succes maar ook veel mooie belevenissen toe voor het laatste deel van jullie tocht.

Marjo

Wat leuk dat je onze website gevonden hebt. We hadden een gezellig avondje met jullie.
We wensen jullie nog een fijne tijd met elkaar en voor Cootje straks weer werkse.
Groet Marjo en Erik

Janna Veeren

Ben net terug van mijn cruise en heb meteen jullie avonturen gelezen. Heerlijk om zo te kunnen mee genieten van jullie boeiende, zeer sportieve en interessante vakantie.
Wij hebben ook intens genoten van onze cruise en ik heb nog vaak aan jullie gedacht. Inderdaad, zoals je al zei, bijzonder vriendelijke mensen , zowel personeel als gasten. Jammer genoeg waren de weergoden ons niet vriendelijk gezind. We hebben prachtige watervallen gehoord, maar door de mist niet gezien. Dat het uitzicht van een hoge berg zeer indrukwekkend moet zijn moesten we geloven maar een dikke mist belemmerde ons ervan te genieten. Toch waren we onder de indruk van heel erg veel sneeuw. We reden met de bus langs een witte wal van wel 2 meter hoog. Dat op zich zelf was de moeite waard. Nu geniet ik weer van de rust alleen in mijn eigen huisje met Ketjil die blij is dat ik er weer ben. IK verheug me op jullie volgend verslag. Groetjes van Janna

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!