We doen zoveel indrukken op, dat het ondoenlijk is op alles een etiketje te plakken. Dit is mooi, lelijk, hoog, laag, dom, belachelijk, interessant, dit ruikt vies, lekker, die is dik, die
is......noem maar op. We verwonderen ons regelmatig, filosoferen over de logica, maar de meeste tijd op de fiets bewegen alleen je benen en ga je op in de schoonheid van de steeds wisselende
omgeving.
Dag 18 , tweede Pinksterdag thuis, verlaten we na 20 km het Duitse taalgebied. Tot hier stond het, net als in Friesland, nog in twee talen op de bordjes en konden we nog oefenen met vertalen. Nu is
het uit met de pret. We zeggen geen Morken meer, maar tsjau en bongiorno. Behalve mensen met fietstassen, die begroeten we in het Nederlands. Zo ontmoeten we vandaag een echtpaar uit Pijnakker, dat
ook op weg is naar Rome. Een aardig echtpaar, vol verhalen want ze hebben na het pensioen van Peter al diverse lange reizen gemaakt. Ze zijn nog van voor het computertijdperk, want ze doen nog veel
echt op de bonnefooi. Peet vraagt of ik verstand heb van telefoons, want de zijne belt niet meer. Ja hij heeft de hele riedel er wel op, internet en zo, maar hij belt er alleen mee. Ik kan hem
helaas met de Samsung niet helpen.
We rijden vandaag langs de Adige en maken een uitstapje naar Trento. Hier terrasseren we onder de Dom. Verder met de fiets aan de hand door het centrum gelopen en een goede indruk van dit mooie
plaatsje gekregen. Deze mooie, zonnige dag eindigt in Rovereto, waar we een mooie hotelkamer vinden in een oude villa. Beetje deftig voor ons, maar we passen ons snel aan. We eten in het restaurant
van het hotel en maken nog een mooie wandeling door het oude centrum.
Dag 19 weer op tijd op de fiets, nadat we eerst wat boodschapjes hebben gedaan voor overdag. We komen vandaag maar door weinig dorpjes. Na twee uur fietsen gaan we even van de route af, voor een
cappucino. We vinden een heel oud cafe in de buurt van het station. Daarna route weer opgezocht, zien we na drie minuten weer een terras, de eerste langs onze route! En daar zitten Peet en Bep ook,
de Rome-fietsers die we gisteren ontmoet hebben. Dus maar weer afgestapt, en opnieuw aan de koffie en de laatste wetenswaardigheden. We rijden vandaag weer bijna de hele dag op een mooi fietspad
langs de rivier de Adige, nog steeds door het dal tussen de bergtoppen. Na 50 km versmalt het dal tot een kloof en met een laatse klim gaan we de Alpen uit. Een vreemd gezicht, hoe dichter we bij
Verona komen hoe vlakker het wordt. We hebben toch zeker een week tussen de bergen gereden en nu zijn ze verdwenen. Tegen het eind van de middag rijden we de binnenstad van Verona binnen. Wat een
mensenmassa! Op een groot plein is er iets te doen met auto's uit verschillende landen. Een soort rally of zo, met race-achtige auto's.
Het ziet er uit als een prachtige stad. Veel oude huizen, monumentale gebouwen, kerken, oude bruggen. 's Avonds bezoeken we het huis van Romeo en Julia, een toeristische trekker bij uitstek, en
fotograferen het balkonnetje. Er staat een beeld van Julia en de legende wil dat wie haar rechterborst beroert, geluk in de liefde zal kennen. Nou er worden ontelbare foto's gemaakt. Ik denk dat ik
het niet nodig heb, en laat mijn beurt voorbij gaan.
We slapen in een B&B, dicht bij het centrum. We hebben een leuk gesprek met de goed Engels-sprekende eigenaar wiens vrouw net bevallen is. Als we zo rond kijken is het een huishouden van Jan
Steen, met dito appartementje voor ons. Maar misschien is dit wel echt Italiaans?
Vandaag, woensdag 27 mei en dag 20 van onze reis, zijn we voor het eerst wandel-toeristen. Dat is 's morgens best wennen, dat we niet alles hoeven in te pakken. Er staat een zoet, minimalistisch
ontbijtje op een dienblaadje voor ons klaar bij de deur. De eerste honger is gestild, de rest sprokkelen we wel bij elkaar vandaag. We zijn van plan een zogenaamde Verona-card te kopen en dat geeft
toegang tot alle kerken en musea. Eerst naar de Arena dan maar, een soort amfitheater waar ze elkaar vroeger afslachten, maar welke nu als een soort openlucht Ziggodome wordt gebruikt. Veronacard
uitverkocht, we zijn vandaag de eerste klanten..... Moeten we maar ergens anders zien te krijgen, volgens de juffrouw. Oh, gaat dat zo in Italië. Lopen we al direct achter op schema. Snel kaart
gescoord aan de overkant van de straat in kiosk en dan beginnen deze polder-Japanners aan hun toeristische strooptocht door Verona. De één na de andere kerk en Dom wordt bekeken, gefotografeerd en
afgevinkt. Tegen de middag zijn we al aardig gevorderd, dus eerst maar siësta. De winkels zijn dan ook dicht. Daarna nog wat musea, en met een cultureel duizelend hoofd laten we ons om half zeven
dodelijk vermoeid op het bed zakken. Nou je kunt beter fietsen, hier krijg je echt zere benen van. Maar missie geslaagd: de eerste fiets-rustdag is een feit.
Morgen maar weer een stukje fietsen, dat geeft echt rust.
Dag 18 (75 km): http://connect.garmin.com/activity/784468322
Dag 19 (81 km): http://connect.garmin.com/activity/785479461
Dag 20: in ons hoofd ontelbare kilometers geslenterd.