We gaan mooi ons eigen gangetje, we hebben al een hele routine met fietsen bepakken, kamer inrichten met bepakking, bespreking komende route, inventariseren komende overnachting. In complete harmonie. Daar hebben we helemaal onze eigen fietsweg in gevonden.

De 15e dag begint vrij vlak, door het dal van een woest stromende rivier, de Inn. Langs mooie kerkjes, weiden met bloeiende wilde bloemen en beboste berghellingen. Na 10 km rijden we een stukje door Zwitserland. Opeens gaat het na de grenspost met 8% omhoog en klimmen we haarspeldgewijs, met 11 bochten, 500 meter. De klim gaat harstikke goed, wel zwaar, maar heel goed te doen. We voltooien zonder uitrusten of afstappen de 5 kilometertjes klimmen. Daarna korte afdaling naar Naunders, waar we wel vinden dat we een pauze met bijbehorende versnapering verdient hebben. Dan klimmen we verder omhoog, maar wel minder steil, omhoog naar de Reschenpas, net over de Italiaanse grens. Dus Italie hebben we al bereikt! Daarna een prachtig stil fietspad langs de Reschensee. Dit is een soort stuwmeer wat ze 50 jaar geleden gemaakt hebben en waarbij twee dorpjes geheel onder water zijn verdwenen, alleen de kerktoren steekt nog boven het water uit. Daarna nog 10 km steil afdalen en met zeer hoge snelheid bereiken we Glurns/Glorenza.

Hier vinden we een hotel in een heel oud gebouw, maar met superdeluxe, nieuw gerenoveerde kamers. De receptionist praat met de snelheid van een slak die de berg oploopt. Heel geestig, het is een beetje John Cleese Faulty Towers achtig. Vraag je beneden aan de vader waar het hotel is, moet je naar boven en wie tref je daar aan: de vader weer. Deksels, dat heeft ie snel gedaan, via een sluipweggetje. Hij zegt dat er iemand komt, de moeder dus. Maar die is in een minuut weer weg, en daar staat de zoon des hotelhuizes. Met een hele duidelijke uitleg....

In het restaurant van het hotel zitten we 's avonds als enigen, net als bij het ontbijt de volgende ochtend. Dus hebben we het samen maar gezellig gemaakt.

De 16e dag dalen we trapsgewijs ruim 600 meter, in een schitterend decor van majestueuze hoge bergen en uitgestrekte appelboomgaarden. Op de bergen vaak kastelen (of ruïnes) en dorpskerkjes.

Bij de eerste koffiestop in een café van een camping ontmoeten we Greetje en Marinus, een echtpaar uit Hengelo. Zij zijn ook op weg naar Rome op de fiets, met tent en toebehoren, en volgen dezelfde route. Zij kiezen op een bepaald punt de Venetië-variant, terwijl wij via de Toscane reizen. Het was een heel gezellig onderhoud.

Na de middag arriveren we in Meran/Merano. Een prachtige plaats met nog een echt Kurhaus, veel statige villa's en hotels en een mooie promenade langs een rivier. Hier hebben we door de winkelstraten gewandeld en nog heerlijk op een terrasje mensen zitten bekijken. De binnenstad ligt in een dal, ons hotel lag iets erbuiten en mochten we als toetje de berg weer op. Maar met onze inmiddels fors gespierde fietsbenen was dat een eitje. Alleraardigste ontvangst door de mevrouw van het hotel en weer even leuk gesprek gehad. Lekker in de sauna en stoombad geweest en pizzeria in de buurt gezocht. Hier zaten we, in verband met de drukte, aan tafel met een evenoud Duits echtpaar. En daar hebben we uitgebreid mee gesproken en dat ging eigenlijk best goed met ons Duits.

De 17e dag komen we na het ontbijt nog niet snel op gang. De eigenaar wil ook nog van alles over ons weten, nou ja over het fietsen dan. Zijn zoon van 14 komt ook nog even onze fiets bekijken, en daarna ook nog één van de gasten. We nemen er gewoon de tijd voor, vandaag staat er een korte rit op het programma. We rijden door leuke wijndorpjes op heuvels, aan de rand van het dal. Daarachter steile rotsranden of behoorlijke groene bergen waarop je geregeld nog huizen (boerderijen?) ziet liggen. Ook ruïnes van oude kastelen. Wie dat toch bedacht heeft om op zulke steile wanden wat te bouwen, de strategie ontgaat mij. Verder rijden we door gigantische appelboomgaards. Ongeveer 10% van alle gebruikte Europese appeltjes komt uit deze streek. Na 30 km hebben we nog een klim en laten daarbij Bolzano links liggen. Het is zondag, dus er is toch niets open. Marjo is het ermee eens. Doordat het zondag is, is het weer heel druk op de fietspaden. Je ziet hier dan veel mensen, van alle leeftijden, op mountainbike-achtige fietsen. We zien weinig mensen met bepakking op de fiets. Daarna komen we nog langs de Kalterer See, een prachtige meer welke vandaag met het warme weer (27 graden) druk bezocht wordt. Dan zij we al weer goed aan het afdalen en na 57 km vinden we ons hotel in Auer/Ora. Een soort Gasthof met mooi uitzicht, en wederom een allervriendelijkste ontvangst. Wat een aardige mensen ontmoeten we toch. In de prachtige tuin verpozen we nu, er is ook een whirlpool. Maar aan gebrek aan een zwembroek en bikini laten we deze toch maar eenzaam bubbelen.

We hebben nu ongeveer 1250 km gestuurd, we zijn al ruim over de helft. We hebben ons voorgenomen te houden aan de etappes zoals beschreven. Wellicht de komende dagen een eerste keer een dagje niet fietsen? Maar deze stuurlui liggen niet graag aan de wal, dus we houden het nog even een verrassing.....

Dag 15 (67 km): http://connect.garmin.com/activity/781402444

Dag 16 (66 km): http://connect.garmin.com/activity/782306705

Dag 17 (57 km): http://connect.garmin.com/activity/783303411