15 mei 2015
🇩🇪
vanuit Duitsland
Blik op nul, verstand op oneindig.
Het kost steeds meer moeite om alles te onthouden, op volgorde bijvoorbeeld, wat we waar gezien hebben, wat voor gebak we onderweg bij de bakkerijtjes eten, hoe waren de kamers in de
hotels/b&b's. Wat een indrukken van de verschillende landschappen en de prachtige natuur. Je neemt het op, je geniet ervan, maar je moet niet de intentie hebben alles te willen onthouden. It is
to much.
Dag 6 fietsen we verder langs de Rijn met om de 5 km wel weer een nieuw kasteel op een berg, of aan de ene zijde of aan de andere kant. De meeste zijn in de vorige eeuwen verwoest door de Fransen
in allerlei oorlogen. Hooligans pur sang.
In Bacharach vinden we een mooi terras in de zon en hier treffen we ook een man die in zijn eentje op weg is naar Rome. Hij volgt na vandaag echter een andere route dan wij, dus we zullen hem
waarschijnlijk niet meer tegenkomen. Mooie vakwerkhuizen, een hoog Anton Pieck-gehalte.
Hierna verlaten we een tijdje de Rijn en fietsten we door heuvels met akkerbouw en druivenstruiken op zeer autuluwe weggetjes.
We overnachten in Nierstein, weer 80 km op de teller. 's Avonds echt Duits gegeten (schnitzel) in Italiaans restaurant. We waren de enige gasten. We begrijpen nu waarom.
Op dag 7 met goed weer en mooie strakke blauwe lucht vertrokken. Onderweg doen we Worms aan, een stad met een grote Dom. Helaas net niet te bezichtigen in verband met een dienst. Het is ook
Hemelvaartsdag hier. En het is ook vaderdag in Duitsland. En dat betekent dat we onderweg grote groepen mannen zien, met bierkratjes achter of op de fiets. In Nederland zie je jeugd dauwtrappen,
hier zijn het volwassenen. Onderweg zijn er ook allerlei beer gartens open, die zeer druk bezocht worden. Ik mag er niet naar toe, voor mij is het nog geen vaderdag. Ook alle "Weinguts" slaan we
over. Huizen en boerderijen met tafels in de tuin waar geproefd kan worden.
Dat betekent dat we om half twee al aan het eind van de etappe zijn en besluiten dat we gaan doorfietsen naar Speyer. Destijds was hier de grootste kerk van West-Europa, de Dom. Inderdaad een
indrukwekkend bouwwerk. Als we 's avonds na een lange wandeling (5 km om te kunnen eten bij McDonalds!) opnieuw de Dom willen bewonderen, is de kerk gesloten omdat er weer een dienst is. O ja,
Hemelvaart dus. Dan maar relaxen op de hotelkamer, dat mag wel na 88km.
Dag 8 vertrekken we al op tijd uit Speyer. We gaan hier via een brug over de Rijn en nemen dan na een aantal dagen ook afscheid van deze rivier. Als het goed is, zien we hem deze reis niet meer.
Het weer is vandaag een stuk minder, het is de eerste dag dat we de zonnebril niet nodig hebben. Vergeleken met gisteren is het super rustig, we komen op de autovrije weggetjes geen mens tegen.
Hele stukken fietsen we met z'n tweeën door de bossen. Wat een belevenis, de natuur mooi groen, de vogels kwetterend en twee genietende fietsers. Af en toe door kleine dorpjes, en ook nu vinden we
weer een geschikte plek voor koffie met taart.
We liggen voor op schema, om half twaalf zijn we al aan het einde van de etappe. Dat is voor ons geen optie: hup met de beentjes, weer verder. Vanmiddag dienen er al wat echte heuvels aan en moeten
we geregeld terugschakelen naar bijna het lichtste verzet. Het begin van het serieuze werk; het gaat ons goed af. We bereiken Pforzheim via een prachtige afdaling. Beneden op een bankje hotel
gezocht, gevonden en toen helaas weer een stuk terug de berg op naar het hotel. Ja, regeren is vooruitzien. Maar in het fiets-zen modus leef je in het nu, dus moet je helaas soms terug in de tijd,
de berg weer op dus.
Na 80 km en douche zijn weer fris en fruitig genoeg voor een wandeling naar het centrum waar we in een winkelcentrum eten: Marjo aan de pizza met salade, Erik aan de curryworst met salade. We
passen ons steeds meer aan de regionale gewoonten.
We zijn geweldig in vorm. Het fietsnomaden-leven bevalt ons goed. Geen moeilijk gedoe, overleg gaat moeiteloos. Dit houden we nog wel even vol.
Voor de liehebbers de routes in beeld: